به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، ذهن‌آگاهی، یکی از دغدغه‌های امروز دلسوزان جامعه است که به نظر می‌رسد با آموزش آن، اتفاقات خوبی در سطح کشور را شاهد خواهیم بود، با همین رویکرد، طی ماه‌های گذشته کارگاه آموزشی تخصصی «ذهن آگاهی» ویژه روان‌شناسان با تدریس دکتر سید محسن فاطمی، استاد دانشگاه هاروارد و با حضور مشاوران و روان‌شناسان توسط کمیته فرهنگ روابط اجتماعی و خانواده سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان در کتابخانه مرکزی شهرداری اصفهان برگزار شد.
سید محسن فاطمی دوره دکترا phd را در دانشگاه بریتیش کلمبیا به پایان رسانده است و دوره فوق دکترای روانشناسی را در دانشگاه هاروارد گذرانده و مدرس همین دانشگاه است، او حدود ۲۰ سال است که برای تحصیل از کشور خارج شده و در حال حاضر در چندین دانشگاه معتبر تدریس می‌کند و علاوه بر تحصیلات آکادمیک، چندین سال از کلاس‌های صاحبنظران حوزه فلسفه و عرفان اسلامی از جمله محمدتقی جعفری بهره برده است که چند کلامی با وی به گفت‌و‌گو نشستیم:
چند سال است که برای تحصیل از کشور خارج شده‌اید و خارج از ایران ساکن هستید؟
امام رضا (ع) دائم ما را طلبیده و ما همیشه در حال رفت و آمد هستیم، اما در کل ۲۰ سال است که ساکن آن بلاد هستم و همواره به مشهد طلبیده شده و در این شهر حضور داریم.
در یک پاراگراف موضوع اصلی این کارگاه، حضور و پویایی و awareness را توضیح دهید؟
Mindfulness در مورد حضور در لحظه به صورت پویاست، ما در زندگی یا حاضر هستیم یا غایب، ممکن است ما در بیشتر اوقات به صورت غایب زندگی کنیم که توجه و انطباق ما بسیار پایین می‌آید و جامعیت ما کمتر خواهد شد؛ هر چقدر غیبت‌ها بیشتر باشد ناهماهنگی‌ها بیشتر می‌شود، هر چه ناهماهنگی‌ها بیشتر باشد از خود بیگانگی‌ها بیشتر می‌شود، هرچه از خود بیگانگی بیشتر باشد کارآیی ما کمتر می‌شود.
مهم این است که این پویایی را در لحظه چه در ارتباط درون‌فردی و چه ارتباط برون‌فردی بررسی کنیم که اگر این اتفاق بیفتد ما در خانواده، سازمان و اجتماع با چه آثاری روبه‌رو خواهیم شد.
پس awareness لازمه تمام بخش‌های جامعه است؟
به یک معنا حضور پویا در لحظه، لازمه تمام بخش‌های جامعه است.
روش تدریس شما همراه با مباحث و جهان‌بینی شرقی است، در غرب و آن‌طرف دنیا هم می‌توان با این روش تدریس کرد؟
متناسب با مخاطب می‌توان این کار را انجام داد، اصولا اگر کسی به علوم انسانی غربی اشراف داشته باشد و مواد و محتوای آن را کشف کرده باشد و از این طرف هم آبشخورهای فرهنگی ما خوب تعبیر شده باشد، متوجه خواهد شد که در خیلی از زمینه‌های علوم انسانی ما حرف‌های عمیقی برای گفتن دارد.
آیا این روش تدریس شما با تلفیقی از جهان‌بینی شرقی کار شما را در دانشگاه‌های غربی متفاوت نکرده است؟
ما نمی‌توانیم انتظار زیادی از آن‌ها داشته باشیم، در هر صورت ما اینجا برای مخاطبی صحبت می‌کنیم که از یک فرهنگ شرقی و دینی برخوردار است؛ اشاره به این موضوعات چه در قابل تلمیح و چه در قابل تلقیحات می‌تواند برگزار شود، این اشاره‌ها آنجا نمی‌تواند به درستی انجام شود مگر اینکه مخاطب ما آدم‌های آکادمیک با سواد بالایی باشند، اگر نه گروه مخاطب عمومی متوجه نخواهد شد، مثل اینکه من در اینجا به زبان انگلیسی مباحث را توضیح بدهم که فهم موضوع را پایین می‌آورد.
در بحثی شما به اشاره‌های روانشناسی مولانا در مورد ناخودآگاه، چند صدسال پیش از فروید اشاره کردید، آیا برای روانشناسی ما پیشینه‌ای کهن در نظر می‌گیرید؟
بنده با انتشارات به‌نشر از آستان قدس رضوی کتابی با نام «مشاوره با رویکرد اسلامی» به چاپ رسانده‌ام که این مباحث و این پیشینه در آنجا بررسی و به آن‌ها اشاره شده است.
در مورد دانشگاه‌هایی که در آن تدریس کرده‌اید، کتاب‌ها و کارهایی که در دست اجرا دارید کمی برای ما بگویید.
در آمریکا و کانادا در ۱۱ دانشگاه تدریس کرده‌ام، در دانشگاه هاروارد، دانشگاه بریتیش کلمبیا، دانشگاه ماساچوست و بوستون، مرکز روانکاوی بوستون و چند مرکز دیگر در حوزه‌های روانشناسی و آموزش تدریس داشته‌ام.
از کارهای جدیدی که به چاپ رسیده و در حال حاضر در دسترس مخاطبان قرار گرفته، کاری است که با دانشگاه آکسفورد به چاپ رسیده و کاری دیگر که با همکاری کمبریج است و کار دیگری هم در دست اقدام است و سال آینده بیرون خواهد آمد و به مباحث مختلف روانشناسی از جمله مباحث اجتماعی، فرهنگی و درمان پرداخته است.
انتهای پیام/چ
دیدگاهتان را بنویسید